uśmiechniętaOstatnio znowu trochę zaniedbałam bloga, ale już się poprawiam. Tym razem post o mojej popołudniowej wycieczce do Krynicy-Zdrój, która odbyła się w zeszły piątek, gdy była jeszcze ładna pogoda.
Krynica-Zdrój bywa określana „Perłą Polskich Uzdrowisk” i od wielu lat przyciąga mnóstwo turystów. Jej główną atrakcją są liczne pijalnie oraz przepiękny Park Zdrojowy, który o każdej porze roku nabiera nowego charakteru. Mi osobiście Krynica kojarzy się dzieciństwem i wakacjami, ponieważ co roku w tym okresie jeździłam tam na jednodniową wycieczkę. Jednak do miasta można wybrać się na dłużej i wybrać się na wycieczkę w góry, zwiedzać okoliczne miejscowości lub po prostu spacerować po parkach albo deptakiem krynickim. Warto zabrać ze sobą ciepłe ubrania, ponieważ może chłodniej niż w innych częściach Polski. Do Krynicy dojedziemy samochodem, pociągiem albo autobusem. Warto szukać promocji w PolskimBusie, bo wtedy mamy szansę na wyjątkowo tani dojazd.
Do Krynicy dotarłam koło 15 i trafiłam na korki przy wjeździe do miasta, więc wysiadłam trochę wcześniej. Dobrze się stało, bo do centrum musiałam iść tylko 10 minut, a ominęłabym dwa pomniki.
Kawałek dalej mija się ośrodek sanatoryjno-wypoczynkowy, w którym nocował nawet Karol Wojtyła (późniejszy Jan Paweł II) w czasie swych górskich wycieczek w tym rejonie.
Kolejne są Nowe Łazienki Mineralne, czyli Szpital Uzdrowiskowy.
W końcu docieram do centrum miasta. Swoją zwiedzania po Krynicy-Zdrój zaczynam od Góry Parkowej. Na początku planowałam wyjechać kolejką, a zejść przez Park Zdrojowy. Jednak przy kasie zobaczyłam samych emerytów i postanowiłam w obie strony udać się pieszo. Gdyby ktoś się zdecydował na jazdę kolejką to bilet w dwie strony kosztuje 16 zł, a w jedną 11 zł, ulgowe są za 13 i 8 zł.
Na Górę Parkową przez Park Zdrojowy
Wejście na Górę Parkową przez Park Zdrojowy zajęło ok. 40 minut. Po drodze można było zobaczyć wiele ciekawych rzeczy.
W drodze na Górę Parkową możemy też trochę poćwiczyć, dzięki ścieżce zdrowia 🙂
W końcu dotarłam na Górę Parkową, z której można podziwiać widoki, a także coś zjeść lub skorzystać z kilku atrakcji, czyli parku linowego lub „Rajskich ślizgawek”.
Po zejściu z Góry Parkowej dotarłam do Kościółka Przemienienia Pańskiego, czyli najstarszego kościoła zdrojowego zbudowanego w 1863 roku. Często nazywa się go też kościołem parkowym lub kaplicą na „Dietlówce”. Obok budynku znajduje się krzyż z 1910 roku upamiętniający bitwę pod Grunwaldem.
Spacer po centrum Krynicy-Zdrój
Następnie zeszłam koło kasy do kolejki na Górę Parkową i ruszyłam w stronę deptaku. Po drodze minęłam pomnik innego słynnego twórcy związanego z Krynicą, czyli Nikofora Krynickiego.
W trakcie spaceru po deptaku mijałam pomnik jednego z najsłynniejszych polskich poetów, czyli Adama Mickiewicza.
o rozkojarzyłam sie czytajac post uwazam ze najwyzsza pora odwiedzic Krynice szkoda tylko ze ma tak daleko
To trzeba znaleźć trochę czasu i jechać, nawet jak droga daleka to warto 🙂
piękne zdjecia jesieni i bardzo ciekawy artykuł
Dziękuję 🙂
Tak niedaleko mieszkam Krynicy a nie byłam kilka lat. Muszę to naprawić
Koniecznie 😉
Gdy dzieci były małe w każde wakacje jechałam z nimi do Krynicy jechaliśmy pociągiem lub samochodem chociaż wycieczki pociągiem sprawiały nam więcej frajdy.Pozniej był spacer, wjazd na górę parkową korzystanie z atrakcji opalanie i później chodziliśmy z gory podziwiajac rozne atrakcje pokszane na zdjech .mile łe wspominam te wycieczki muszę się kiedyś wybrać tylko teraz dzieci już wyrosly i musze eybrac sie x koleżanka